خدایا ! به چشمانمان گریه بیاموز. به نگاهمان صداقت.به لبانمان سکوت و به گوشهایمان شنیدن صدای دوست.
پروردگارا! به سینه هایمان سوز و به دلهایمان پرواز در آسمان محبت را بیاموز!
خدایا! به سرهایمان قربانی شدن در مسلخ عشق ،به دستهایمان نوازش گیسوان یار و پاهایمان صبوری بر درگاه محبوب را بیاموز!
خدایا تابش آفتاب سوزان بر بیابان و سکوت تحسین برانگیز بیابان مثال زدنیست.ما را صبری بیابانی عطا فرما!
پروردگارا ! کوههایت ، زمین را استوار نگه داشته اند و سرافرازانه سکوت کرده اند.ما را چون کوه صبور و استوار بدار!
طبیبا! درد ،با همه تلخی اش اگر برای دوست باشد شیرین ترین است.به ما درد دوست عطا فرما!
الهی! قلب پاکی که تو عطا کردی ، بار سنگین آلودگی و گناه را تحمل می کندو به عشق سپیدی می تپد.ما را قلبی سپید ببخش!
حبیبا! آسمان به پرواز مه دلان آغوش گشوده و چشم انتظار است .به ما بال پرواز به آسمان محبتت را عنایت فرما!
آمین